Hazin Rüzgâr. Şiiri - Mecit Aktürk

Kardeş kavgasının galibi yoktur
Kırılmış kalplerdir yegâne kârı!
Öfkeli her bakış zehirli oktur
Maharet bozmamak dilde âyarı.

Duanın âlâsı Hakk’tan hidâyet
Yakışmaz mü’mine beddua, lânet
İhtimal var ise hep hüsn-ü zân et
Allah dostlarının budur şiârı.

Hırlıyı özenle hırsızdan ayır
Edep ne bileni arsızdan ayır
Alnı secdeliyi nursuzdan ayır
Ne yok etmeyi seç, ne intiharı.

Akleden arife her tuzak ayan
Bu demde bu kavga akıla ziyan
Toparla kendini! Yangın var, uyan!
Vatanı sarmakta fitnenin hârı.

Bak şu çevrene de gör kim sevinen
Onlardı daha dün sırtına binen
Kaybeden kalleşle dehlize inen
Zordur harâb olan gönlün imârı.

Ferasetin ile dağıtıp pusu
Muttaki insan ol, yitirme usu
Aynı gemideyiz! Su alıyor su!
Yıkılan birliğin ana duvarı.

Millete hakâret etse de şaki
Her sözün bedeli vardır illâki.
Gerçekler bir süre saklanır belki
Hakikat ateştir, yakar inkârı.

Üç damla su vardı, az geldi kırbam
Kıvılcım sıçradı yanıyor urbam
Hiç fayda vermezse feryatlar, çabam
Korkarım yakındır Rab’bin ihtarı

Âciz bir beşerim; sözüm ortaya
Geçmişten ders aldım, gelmem oltaya
Gâyem "dur! " demekti bu şamataya
Dindirmek, sert esen hazin rüzgârı.