Hazin hikâyeler karşısında?

Bir sokum ekmeğin
Ve bir yudum suyun kavgası değil elbette
Cihanın gözleri önünde resmedilen en medeni ve hazin zulüm

Onca masumluğun
Ve sürekli karartılan umutlar serencamında
Bu kadar mütefekkir ve ne kadar aydın duyarsızlığı karşımda

Ulus devlet diyenler
Meydanlara serilerek bayrağın rengine girenler
Mazlum halkların yanında yer almıyor ve uzaklarda seyrediyor

Bu kadar mı bizarız
Hissetme melekelerimizle ne hazin anlamalarız
Feryatlar karşısında ve gecenin bir yarısında nara atan arsızlar

Bir müsabaka uğruna
Ve kontrolsüz hırslarıyla stadyumlara koşanlar
İllegal faaliyetlerle özgürlük namına yüzlerini alalayan huysuzlar

Varlıklarını artırmak için
İnsanlığı unutan ve getirim peşinde koşan azınlıklar
Ekranlara çıkarak çığırtkanlık yapan ve güya hak arayan zavallılar

Nerede sivil toplumlar
Ve hangi sermayenin güdümünde sendikal faaliyetler
Yirmi sekiz şubatta ve ayazın soğuğunda dalyan kesilen korkaklar

Askeri cenah adına
Ve mütemadiyen gereksiz beyanlarıyla sulhu arayanlar
Milli birlik ve arzu edilen dirlik adına Filistin için boş meydanlara

Şayet insanlık bu kadar
Duyarsız ve manasız kaldıktan sonra medeniyet niye
İrfan hamiline, idrak taliplilerine, fazilet ömür adına kepazelere

Yüz karası ve gönül yarası
Cihanın mazlum milletleri, krallar sultasında inlemekte
Ne kadar mefkûrem varsa ve uzaklarda solgun baharlar tutsağında