Her yok oluş
Var oluşun tetikçisidir derler,
Sensizliğin özlemiyle,
Sensizliğin sessizliğinde hayat bulmuşken ben,
Her sabah, yeni bir gün doğarken,
Ben de doğdun yeniden
Ben ne kadar kurutmaya çalışsam da
Arsız otlar gibi, bitiverdin her köşeden
Şimdi, tırpan vakti yüreğimi,
Nasıl ektiysem tohumları,
Sökerim ben, kendi ellerimle
Hiç üşenmeden…..
Kayıt Tarihi : 7.4.2009 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O YÜREĞİN SEVMEYİ BİLDİĞİ KADARDA,GEREKTİĞİNDE SÖKMESİNİDE BİLEN CESUR BİR YÜREK OLDUĞUNU YAZMADAN EDEMEDİM.SAYGILARIMLA.
harikaydı tebrikler
TÜM YORUMLAR (8)