Hazin Bir Öykü Şiiri - Oğuz Atalay

Karanlık bir gecede şakağımda bir silah,
Korku kaplar içimi yardım eylesin ilah,

Bu ne biçim bir iştir silahtaki el benim.
Heycandan olsa gerek ter ile doldu tenim;

Korku heycan boşuna önce verildi karar,
Yeniden bedenimi güven duygusu sarar,

Yavaşça eğiliyor iteatkar bir parmak,
Kolay mı sandıydın sen ten çemberini yarmak.

Yavaş yavaş giderken zorlaşır birden tetik,
Sakin genleşen horoz bir yılan gibi atik.

Ölümün işareti sese çığlık katışım;
Hafif hafif atarken hızlandı kalp atışım,

Ilık bir rüzgar gibi beynime daldı mermi,
Cihan bir liman ise, limandan çıktı gemi,

Bedenden ruh çekilir geride kalır zehir,
Yola koydum son nokta bundan sonrası ahir.

Şahadet getirmeden çekildi son nefesim,
Kıpırdamaz oldu bak titreyen bu kafesim,

İşte hazin bir öykü boşluğa bakan bir göz;
Elveda sevdiklerim burada biter her söz...

(27/07/2000)