Hazin Şiiri - Hüseyin Alperen Pekşen

Kederli kalbimin
Kuru yapraklarına,
Dokunma!
Parçalanır, ufalanır, yok olur!
Dayanabilir misin?
Ufkunda yok olduğum umutlara!
Veya söndüremediğim narlara!
Gözümden akan yaşın,
Yanağıma değemeden yere düşmesine!
Umrunda mı senin?
Gökyüzünde uçan kuşların,
Kanat sesinin duyulmaması!
Söz vermiş yüreklerin,
Sözünde durmaması!
Ecel bekleyen insanların,
Zalimler cihetinde kamburluğu!

Sahi ya!
Üstüne geliyordu değil mi?
Müsemma olan bi-l hayat!
Sen!
Sen ki gözü kanlı kör!
Yok sana yer!
Benim kalbimin yaprakları kuru!
Evet haklısın,
Sevdiğim beni terketmedi,
Ama efkarlıyım!
Yaş dolu gözlerim ve mahzun yüreğim.
Ona göre zalimim!
Sevdiğim beni terketmedi.
Ama ben bir mazlum!
Ben.
Ben terkettim!
Ettirildim belki.
Yaş dolu gözlerim ve mahzun yüreğim.
Ona göre hazin...