Hazin 2 Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Yahya Kemal Beyatlı'nın beytine mütemmim gazel

'Ölmek kaderde var yaşayıp köhnemek hazin
Bir çâre yok mudur buna ey Rabbü l âlemin' (1)

Mü'min devâyı Hakka tevekkülde bulsa da
Üstün kitapta çâre sunar som, salât emin

Bir lahza geçmeden bizi yeksân eder Felek
Dünyâ yüzünde zelzeleden kaybolur zemin

Tıynette var temahkâr olan halkta nâkısa
Etmez ki bir şükür ne kadar olsa mutmain

Âlemde zâlimin kulu kaldıkça nâtuvan
Nâ-keyf eder bütün gece mazlûmu telh enin

Sen bilmeden kader denilen gizli yoldasın
Eflâke dek giden yolu kaybetme ey Fatin.

(1) Yahya Kemal'in bir beyti

Som, salât = oruç, namaz Yeksân = yerle bir
Tıynet = yaradılış Nâkısa = noksan, eksik
Mutmain = rahat, tatmin Telh = acı
Enin = inilti Eflâk = felekler
Nâtuvan = zayıf güçsüz

Mefûlü fâilâtü mefaîlü fâilun
/ / . / . / . . / / . / . / . /