Hazanda Ölmeyi Özlemek Şiiri - Ayşe Kara ...

..../İçimde hazin bir sonbahar,savrulurken umutlarım dallarından,yaprak yaprak dökülüyor...Yüreğimde sapsarı bir sevda,Kendi çizemediği kaderine boyun eğiyor..
..../Ve..bu gece kalemimin ucunda,bir sevda intihar ediyor..

Söktüm,kısırlığı aşikar yüreğimi yerinden
Baş göz ettim gözlerimi köklerinden,
Siyaha hüküm giydirdim çocukluğumu
Düştüm hazana
Yar oldum yaralarıma,
Yaren oldum,senin gibi acıya...

İçim bölük pörçük,
Saatler hep gecenin üçünü gösteriyor,
İşte bu saatlerde,rehin düşüyor sol yanım geceye..
Uzun zamandır kaçırmıyorum gece yarısı trenlerini,
Hep vaktinde geliyor posta treni,
Ama; İçimdeki kzı çocuğu hep tehirli,
Hep tehirli...

Bir gece yarısı treni ile geleceğim sana,
Yüzümde ertelenmiş bir tren yolculuğu,
İçimdeki yokluğunla ineceğim şehrine
Biliyorum,geldiğimde,sen uyuyor olacaksın.
Güneşi uyandıracağım gözlerimle,
Son kez öpeceğim gözlerinden seni,
Acıya nasır olmuş yüreğine yaslayıp başımı,
Bir şiir fsıldayacağım kulağına.
Biliyorum,gözyaşlarınla eşlik edeceksin bana...

Üstüm başım hazan
En sevdiğim rengi örttüm üzerime.
Siyaha boyadım tüm yolları,
Şimdi; En sevdiğim mevsimdeyiz sevgili,
Yüreğim,mahşeri bir sonbahar yeri,
Gözlerim yaprak yaprak hüzün,
Çocukluğumun tüm trenleri tehirli..

Biliyorum bir susukunluk orucuna niyetlenmiş gibisin
Bu günlerde,..
Bozda orucunu,
Adının yedi harfiyle uzat yüreğini bana.
Yoksa; En sevdiğim mevsimde,
Bir sonbahar sabahında öleceğim,,
Tamda ölmeyi özlemişken,gözünün bebeğinde...
Öldürme beni..
Sevdanla hayatlandır beni,
Köklerime umut,
Yüreğime mutluluk ver...

Sen varken suskunluk yakışmaz bana,
Yine giyindim yirmidokuz harfi,
Harf harf seni yazdım yüreğime..

.../İçimde hüzzam bir sevdanın sessizliği,kalbimde durmadan kanayan yara,Ve..Yastığım ıslanırken her gece sağanaklarımla..Bir eylül daha kapaklanıp yıkılıyor,yüreğimin kaldırımlarında...
...../Ve şimdi; Avaz avaz ağlamak yakışır bana...