Ey kalbim
Acılara tutunarak geldi yarım asırlık ömrüm,Hazan mevsiminde. Sırtımı yasladığım salkım söğüt yapraklar döküyor,
Bakarken uzaklara,'Bir aşk için yapabileceğim her şeyi yaptım,ama yanlızlığı kabullenmek?
Giden zaten çoktan gitmiş yazılan şiir sayfalarım sararmış,hazan gazeli renk yoldaşım birde yanlızlığı doldurdum
koynuma.
Geriye ne kaldı kalbim! diyemiyorum,Bir annenin merhameti gibi yapışıyorsun dudaklarıma,Hazan da olsan,
Sararmış bir yaprak gibi dökülsen'de içime kalbim vaz geç,biliyorum çok geç ey gönlümün yası.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bir mektup ki
Yinede
Güneş şiirimde
Yaşasın umut
finali mükemmel, içerik şahane ve şiir tadında zevkle okudum.
Gercekten de 'yalniz kendini hic yalniz birakmaz'ustelik kendi basina olmak cift kisilik yalnizlikdan evladir bana gore.'Buda gelir,buda gecer'diyor zaten mektubunuz.Sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta