Yorgunluğun kaçıncı safhası bu bilmem,
Yalnız kalmayı, suskunluğu geçeli çok oldum,
Nefes almak, alınca da vermek istemez halleri buldum,
Sanırım insanlıktan geçtim, bambaşka bir kalıba kondum.
Ardımca ya da yüzüme denilenler manasız,
Benliğe çelme takalı, hayli zaman oldu umarsız,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta