Hazan Veranda Şiiri - Seyfi Karaca

Hazana savrulup göcen verandada
Saatin orasi burasi temmuz kiyisi sefil imbat
Omzundan sarmasiklar sarkan yolboyu duvarlari dag yokusu sarpasargina
Gittigi yerin hicbiri heryer
Kimseye varmayan sürükleyici kovulmusluk
Solgun sarisi nefesi tükenmekte telli terennümle ordan oraya
Öncesi sonrasindan daha cok belirsizlik biriktiren
Camina penceresine kavruk atesler düsmüs ölü bir sömüneye yanarak
Agac cicek köprü koy ve dag
Hatirasina yazilmis odalardan merdiven merdiven inip cikan adreste
Boyanmis sahillerden ve mum dekorlu zembillerden
Karanligi gecirmek icin kendini ugurlamaya cikmis insana benzer
Heryerden kopuk hicbiryere adressiz
Bakip gectikce daha derin gardaki kumdaki kumsaldaki
Gülmekle aglamak arasi kerseyden yolcuya hazir yuvarlanip giden
Dar
Dargin
Harap…
Süslü sekilli tatil giyinmis soyunmus
Krtpostal eskisi bavullar gibi

Seyfi Karaca…………..Temmuz / 17