Hazan Oldu Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Hazan oldu, hazan oldu,
Gidişinle yüreğim hazan oldu.
Tenimde kokun yok,
Dudağımda adın yok.
Baharım kışa döndü, yokluğunun adı hasret oldu.
Yalan mıydı bakışın,
Yalan mıydı gülüşün?
Sen gelmedin, gülen yüzüm soldu.
Hazan oldu gonca güldüm yar bağında,
Gülüm soldu, hazan oldu.

Şimdi yokluğunu anlatmaya kelimelerim yetmiyor.
Dimağımda bir ağrı,
Dudağımda yemin...
Uçan kuşlara seni soruyorum,
Bilmiyorlar yerini.
Yine hicran,
Yine duman duman gözlerim.
Hazan oldu, hazan oldu,
Sevdan bir yalan oldu.

Bu hasretlik sonum mu olacaktı?
Bak, yüzümde açan gülüşler soldu.
Yandı yüreğim, hazan oldu.
Ah, ciğerimin başı küle döndü.
Gençliğim soldu, hazan oldu.
Yankılandı sesin yüreğime, ayaz oldu.
Doldu gözlerim, yasak oldu.

Bir resmin kaldı duvarda solgun,
Ne sesin geliyor ne de nefesin.
Geceler içimde suskun, donuk, yorgun,
Sevdanla yanan kalbim hazan oldu.
Sevdan yüreğime,
Adın dilime hazan oldu.
Gonca gülüme yaşamak haram oldu.
Haram oldu,
Haram oldu...
Sensiz bu can, bu bedene haram oldu.
Hazan oldu, hazan oldu.
Gonca gülüme açmak haram oldu.
Haram.
14.06.2025 20:20