Hazan gülü Şiiri - Recep Altunkaynak

HAZAN GÜLÜYÜM
Hazan gülü soldu boynunu büktü
Toprağı dibine dibine çök tü
Rüzgar vurdu onu kökünden söktü
Gülüm solgun iken nasıl güleyim

Feryadım dağlara taşlara benim
Yükümü taşımaz garip bedenim
Bu yüzden bitmiyor derdim kederim
Gülüm solgun iken nasıl güleyim

Beni gören bana gülüp geçiyor
Dost dediğim canlar öte kaçıyor
Gülümün bu hali yara açıyor
Gülüm solgun iken nasıl güleyim

Çöküyor üstüme kabus geceler
Beynimi kemirir sır bilmeceler
Gönül ezber etmiş onu heceler
Gülüm solgun iken nasıl güleyim

Nerdesin ey ölüm gel artık yeter
Bu halim zaten ki ölümden beter
Bu garip kendine hep sitem eder
Gülüm solgun iken nasıl güleyim
Recep altunkaynak