gidişinle birlikte birdenbire
hazan düştü
aşka susayan gönlüme
bilmem ki! bahar
neden bana küstü?
hiç olmazsa
her sabah uyanınca
uzaktan da olsa
gülümse bana
belki de yeniden yeşerir
kalbimdeki solan gonca
eğer sen bir gül olsaydın
inan seni hiç koparmadan
dalında koklardım
sevgi olup yüreğime dolsaydın
bil ki ömrüm boyunca
kollarımla yalnızca seni sarardım
gece yarıları yalnız kalınca
söyle hiç düşer miyim aklına?
acaba! inmemek üzere bir daha
yeniden çıkabilir miyim gönül tahtına?
Kayıt Tarihi : 11.11.2004 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!