Hazan Cemresi Şiiri - Seyfi Karaca

Bağrım yufkaların yoksulu gurbetler arkası
Hasretliğim yara bere içinde
Sancılara sarınmış keman
Hangi rengi kendime yaren kılsam
Dudaklarına san düşmüş hazan cemresi mor devran
Sarıların nispetinden çalgı uyumu hem karar
Denizler aşkı damla damla içmiş
Firli fena örülü ağlarda çırpınan bir içim su
Sandallar fırtınasına tutulduğum beni
Kendine dost kılan birhoş bahriyeli
Ortada bir oyun dönüyor
Hozan...
Albüm albüme küskün dosyalanmış yaprakların
İlerki zamanlarından küskün çiçeklerine zelzeleli
Tanyerleri yara bere içinde bakışları muğlak
Bakışları melul
Bakışları pus ve sis...
Varlık yoksulu çıplak bugün
Bugün dünden daha bir alev alası güz
Bağrım deli dolu hüzün karası durduraksız
Puuuul pul yellere yaban dökülen
Bugün dünden daha bir sersefil
Sonbahar dönemecidir sanırım bir garip
Bir harap
Gönül bağım iki dudağı arasında zamanın
Issıza seyrelen yaz gizli gözlerle
Kıyılara
Köşelere
Koylar, sahiller ve sokaklar bir garip..
Düşmüş yollara terkedilişe doğru zaman
Rampalarda yarelelli yalelli mevsim
Adı Eylüllere karışır harabın
Usuldaaan usuldan

Seyfi Karaca.......Eylül / 10