Hazan Bir Duygusunuz Siz

Duygularınız yitirilmiş, unutulmuş kalbiniz…
Hayatın çıkmaz sokaklarında
Derbeder olmuşsunuz…
Gözlerinizdeki yaşlar birdenbire kurumuş
Solmuş güller içe dönük mekanlar da
Hiçbir canlı, ses etmez olmuş…

Gözler yine yere döner
Solar yanağınızın al rengi
Beyazlar serpilmiştir saçınızın her ayrı teline
Telinizden tellere yapayalnız
Hislerle dolmuşsunuz…

Bitmiş tüm günler, geceler asır gibi
Kalbinizin sür yalnızlığı
Kök salmış yamaçlara
Dağlar kadar ulaşılmaz başınızda pareler
Kuş geçmemiş, bülbül ötmemiş yareniz den
El gözler geçer olmuş…

Gün döndüler güne hiç dönmemiş
Kalmış geride tüm rengi giyen doğanın
Hizmetli sahibesi
Hiçbir şey düne dönmez olmuş
Bugün;
Gününüzün tek mısralık hecesinde
Bin bir sitemle kaybolmuş
Duygusu, belki de duyguları canlı canlı gömülmüş
Kalbinizin ağıtları
Duyulur olmuş uzaklardan…

Ve siz o harap duygunuzla
Ellere destan, gönüllere gülistan
Tüm günlere hazan bir mevsim olmuşsunuz…