Neftî, mor, lâcivert bir deniz gibi,
Uzun bir sükûnun sessizliğinde,
Acı bir kampana vuruşu gibi,
Aksetti akşamın ıssızlığında...
Gözlerimde, yine dalgalar coştu,
Saatlerce vurdu... Vurdu, hep vurdu,
Ağa Camii;
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Devamını Oku
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Yürürüm sessizce, uzarken yollar,
Gözümde hayâlin gülümser bana.
Artık yapayalnız o yetim kollar,
Ağlamak isterim, ah, kana kana...
Oldukça hüzünsel ama ustaca bir anlatım...Beğeniyle okudum...Yüreğinize ve emeğinize sağlık... Tam puanımla kutluyorum ve listeme alıyorum bu güzel şiirinizi...
kutluyorum güzelliği
namık cem
O gözler ki yakar, içten bakarken,
Neler neler söyler, ah, geceleri...
O gözler ki, kalbe, coşup akarken,
O gözler ki, hazan bilmeceleri...
ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR AYRICA EMEK VERİLMİŞ. ZEVKLE OKUDUM KUTLARIM SAYGIDEĞER DOST.
+10
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta