Hazan Baharı Şiiri - Metin Biri

bir umuda apaçıkken yarına kapanmak,
yada yarına gün doğarken gözleri kapatmak.
Bilemiyorum,
görüyorum, yaşıyorum,
tutamıyorum.

KISACASI:
Her yeni gun yeni bır umutsuzluk
sarıyor dort yanımı.
Sanki sanki Ay küsmüş,
Güneş çoktan düşman olmuş,
öyle bir karanlıkki kapatıyor yarınımı.
Eskiden di hatırlıyorum
bir ışık vardı öyle berrak,
oyle ak ve pak tı ki o.

Bana gösterirken,
yarını diğer günü tüm hayatı.
Sanki avucumun içindeymiş cesine,
birden södürdüm.
Nasıl yaptım bunu,
bu hatayı bilmiyorum.

Yakınlarım, yakın sandıgım uzaklarım,
kendi arzuları ugruna benim umudumu,
hayallerimi geleceğimi paramparça ettiler.
Artık durmanın anlamı yok hazan baharı'n da
ben de gideceğim.

Ne birinize kin lanet ofke savurarak,
ne de beddualarla zamanı harcayarak,
gideceğim.
Zamanın geç i yok,
tez i var belki yarını yok gideceğim.