Haz Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Seni görüyorum...
Soğukta yaktığımız ateşte sen varsın!
Kışın ortasında dalga sesi vururken
Sucuk kokusuna,
Arabadan fısıldayan müzikte sen çalıyorsun.
Hayallerimin gerçek olduğu,
Issız ve soğuk bir yamaçtayım şimdi...
Elimde bir bira,dostlarımın sesleri,
Buz tutmuş ayaklarımda çamur
Ve ruhum seni yaşıyor şimdi...
Seni Seviyorum!
Avaz avaz bağıran müzikte sen kıvranıyorsun,
Rüzgar sana esiyor,ben ölüyorum...
Kalbimde sen,çağıran dalga seslerinde ben,
Kederle değil,karanlığın,ayazın,ateşin,
Ruhumun sesiyle ölüyorum...
Seni seviyorum! Seviyor,seviyor,özlüyorum!
Ben senin aşkınla değil,içimde yaşattığım
Senle ölüyorum...
Alemlerin en serininde hissettiğim sen,
Kaybolduğum deniz ve ölüm kokusuyla
Sevişerek ölüyorum...Ben Ölüyorum!