Hayvan Bile Değildi! Şiiri - Hülya Sevinç

Bundan çok yıllar önce,
Düşmüştü yeryüzüne,
Yiyip, içip gezmekti,
Onun için mesele.

Her şey onun hakkıydı,
Haramı kâr sayardı,
Hava atmak uğruna,
Roma’yı da yakardı.

Yaptığı davranışa,
Mana da aramazdı,
Hesap soran olursa,
Asla umursamazdı.

Herkesin tüm görevi,
Ona hizmet sanırdı,
Evrenin merkezine,
Yerleşip de kalırdı.

Yaşamak istiyordu,
Ölümden korkuyordu,
Hep yaşamak uğruna,
Olmazı oldururdu.

Ruhu hiç gelişmemiş,
Yalnız et ve kemikti,
İyi olmak bir yana,
Hayvan bile değildi.