Hayatın İçime Yansıması Şiiri - Hüdai Ülker

İçimde bir sokak uzuyor denize doğru,
kimse görmez bunu,
martılar bana aşık oluyor kimse bilmez,
gözlerime vuruluyor suların bükülmüş ağızları,
kime anlatabilirim bu aşkı
ve devriliyor sokaklar bir bir, buharlaşan temmuzlarda.

Bir adam korkutan bir özet çıkarıyor hayatından,
bir kadının rüzgara tutulan eşarbı kadar masum mudur insanlar,
gözlerini kan bürür duyguların bazen,
bazen masumiyet tevkif edilir.

Kimse bilmez bacakları kırık bu şehrin uykusuzluğunu,
onun sokaklarda yıpranan günlüklerine aldırmamıştır kimse.
Artık saklanacak ne bir söz, ne bir soluk kaldı
tamirden çıkmış boğazlar için,
bir sürgünden kurtulan ayakların
tanıdık bir güneşle sevişme vaktidir şimdi.