Hayta Soytarı ve Delikanlı

yaralanır dolu dizgin ıraklığın
yangınlarım aydınlığa dönüşür
sevmek isterim teninin ıslaklığına
yatırdığım karanfilleri
nefesimizde o güzelim arzulu kuş çığlıkları
yepyeni iklimler doğar şehvetimizden
uçsuz bucaksızdır döşeğimiz
ve özgürlüktür tek çocuğumuzun adı...

bir kezcik olsun şımart ellerinle ellerimi
seni gökkuşağımda gezdireyim
dudağının tuzuna karışsın gözyaşlarım
ikimiz tek şarkılı bir deniz olalım
gökyüzü olsun mutluluk resmimiz
bizi kimse ayırt edemesin birbirimizden
deniz ve gökyüzü olsun evimizin adı...

ağrılı bir teni vardı kaldırımların
yürünmekte hırçın
gölgenin kokusu bile yoktu
şefkat yoksunu çocuklar sokaklara küs
solıuğu seni unutmadan
yola bitişik balkonlarda alıyorum
bu sevdayı kimseye anlatamam
ama kokacak umudu ben ölünce sokaklarda...

hayta soytarı ve delikanlı suçu sende sabit
kaygısız
fütürsuzca
aç kalarak terk edilmiş parklarda
samanyolunu saymakla bitirmiş masalsızlıktan
bukağı zengini uykularımdasın dizginsiz yedi katlı
sarı bir pusla örten sonumu...

saygılı bir cevabım olacak tutuşmuşluğuma
kan
kızıl kıyamet
çünkü saç tellerin kibrit
dokunaksız kaba ellerimde...