Dokunmadım sana hiç,
Gözlerin bile hayal gibi uzaktı.
Bir gülüşün yeterdi belki,
Koca bir ömrü sustururdum ardında.
Sesin değil, yokluğun konuştu,
Her gecede adını fısıldadım.
Kalbimde yerin hep saklıydı,
Gelmesen de seni yaşadım.
Ne umut istedim senden,
Ne de gerçek bir karşılık.
Sadece düşlerimde kal,
Ben orada büyümeyi seçtim.
Aşktı bu, belki eksik, belki suskun,
Ama en çok da içime sığan.
Hayaline tutunarak öğrendim,
Ve sevmek, bazen söylemeden kalmaktır.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 19:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!