Emeksiz yemeği utanmaz yersin
Gözlerin doymuyor yetmedi dersin
Alışmıssın sırta binip gezmeye
Şükür yoksa Allah belanı versin
Navrağın dönüşmüş kara bir zifte
Öküzün olmadan gidersin çifte
Dünyadan habersiz gamsız kedersiz
Bacak bacak üstü alemde keyfte
Gününü gün eder anlık yaşarsın
Keyfinin uğruna avrat boşarsın
İt ile köpekle birlik olmaya
Yalın ayak olsan durmaz koşarsın
Hazımsız halinle şişiyor karnın
Vurur bedenine ağrır her yanın
Cebine koyduğun haksız beleşle
Alem kokusunu alıyor burnun
Yüzlere bakacak varmı ki yüzün
Çok ince sızısın kime ki nazın
Elin kazandığı malı yemeye
Mal hırsı bürümüş görmüyor gözün
Haysiyetin bitmiş vakarın bozuk
İnsanlık dışında olmuşsun kazık
Öyle basit öyle ucuz birisin
Yüzüne tükürsen tükrüğe yazık
Görülcek işinde gülersin yüze
Arkadan kin nefret kusarsın bize
Delikanlı değil iki yüzlüsün
Derdi olan insan gelir yüz yüze
Kaçamak oynuyon nereye kadar
Erkek olan ömrü mertliğe adar
Çekirgeler gibi sıçra bir iki
Mertlikten kaçanı yakalr radar
Çalınan anahtar kapıyı açmaz
Uğraşma boşuna kilide geçmez
Onurlu yaşayan onuru bilen
Şerbetler dururken irinden içmez
Haram çeşmesinin koy vanasını
Hak etmeden yaktın pay kınasını
Şuuru yitirmiş şaşırmış halde
Satıyon dünyanın vay anasını
Yemeye tohumu nereye ektin
Yediğin tarlaya tapanmı çektin
Çalışmak dar gelir sen gibilere
Karakuş gibisin hazıra çöktün
Sıkarsın havayı havaya uçar
Havanı görenler yanından kaçar
Sabırlar tükenip sona gelince
Ne arkadaş ne dost kalırsın naçar
08/04/2011
İrfan Çelik 1Kayıt Tarihi : 10.1.2012 18:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!