bilir misin,
yakup’un ıslak mendiliyle silerim gözyaşlarımı her akşam,
yunus’u susturan rüzgar bana da uğruyor arada bir,
eyyup’u yoklayan yara içerimde bir yerlerde kanıyor,
ne kadar kavuşamamış varsa ağlıyor yüreğimde,
bir varmışım bir yokmuşum gül bahçesi gözlerinde,
sensizim ya ondandır işte.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta