Hayretlik Haller! Şiiri - Cihat Şahin

Öyle mebzul ve bol ki, hayret-i mucip haller!
Ne hikmetse zikretmez, bu işleri çok kal’ler.

“Bina olmaz ustasız! ” diyordunuz hani siz!
Şimdide diyorsunuz; ” şu âlemler banisiz”(!)

Haramzade değimli, inkâr eden aslını?
“Maymun”(!) sanır beyzadem, insan olan neslini!

Mademki hayvansınız, kamplar kurun inlere!
Oradan ulursunuz, semavi hak dinlere!

Tesadüfen olmazken, iğne bile ustasız!
Herhalde olmuşsunuz, her sanata usta siz(?)

Sapan taşı misali, kimdir arzı döndüren?
Herhalde sizlersiniz(!) dev güneşi yandıran?

Kışı sona erdirip, kim getiren baharı?
Ardından yaz içine, kimdir koyan o harı?

Olmasaydı yaz harı, yiyemezdik meyveyi!
O zaman bütün millet yerdi billâh ayvayı!

Çalışır gece gündüz şu fani hayat için!
Sermedi cennet için, çalışmaz acep niçin?

Kabir’e göçen kulun, elleri boş gidiyor!
Bu hali görüp duran, yinede halt ediyor!

Burada biçmez asla, tarlayı ekmeyenler!
Harmandan almaz hisse, ekmeden bekleyenler.

Dünyada bir tarladır, ekilir uhra için!
Ona çok hayır ekip, ukbada sevap biçin!

Boş yere huzuru sen, arama ıraklarda!
Tam huzur İslam’dadır, dindarlar büyük karda!

Mutluluk istiyorsan, gel onu dinde ara!
Ne kadar huzurludur, bak gerçek dindarlara!

Fasığın dostluğundan, edilir ancak ziyan!
Etrafa bir göz atsan, görülür ayan beyan!

Teskin et secde ile her daim hayretini!
Rızayı ermek için, tahşid et gayretini!

Cihat ŞAHİN
16.05.2010-İZMİR