Buruk kaldı içim, elim kolum boş umutsuzum.
Her lokmam diziliyor, bir kor içinde her zamanım.
Böyle olmamalıydı demediğim yok, hiçbir anım.
Ufka bakan gözlerim şimdilerde bakar toprağa.
Geçmiyor günüm gecem bitmez olmuş zamanım.
Her damlası bir kurşundan olmuş ağlayışım.
Bir anada geçer cesaretle diyen kim nerde.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta