Hayret Şiiri - Yorumlar

Yaşamın bilinen numaraları boyuna tekrar ediyor demek ki...
Yakaladık dediğimiz anlar kaçıp giderken elden, ardı sıra gelene odaklanıyoruz... Tıpkı bir dalganın üstünden aşıp, öbürünü yutan dalgalar gibi...
Durumu kavrayınca kendimize gülmemiz boşuna değil...

Kutluyorum şiiri ve dostumu..

Kendi düştüğünde güleni görmüştüm.' Ben de gülerim düştüğümde, çok acımazsa. Kolum kırıldığında gülememiştim ama... '

Kendi şaşkınlığına şaşıranı hiç görmemiştim. Gördüm bu şiirde.' Eh be öğretmenim, sabahın köründe kalkmaya zorunuz ne bu kışta- kıyamette? Karadeniz bu. Elbette tekneler saklambaç oynar, sis dağları burnuna yıkılır insanın o saatte. Oysa birazdan güneş gülümseyecek edayla, nazla.Deniz yeniden dolacak avucunuza bütün ışıltısı ile.

Sevdalar konusunda uzman değilim. Sanırım fazla ihmale gelmez, küf tutar elbet terk edilirse.

Sanıyorum şairin şaşkınlığı en çok da:

Kıyıya çarpan dalgalar enkaza dönüşüyor
Nasıl başkalaşıyor an
Ve nasıl baskılanıyor sızısı yaşamaların
Bilen yok,gizine eren yok,çözüm yok…

dizelerinde gizli.Kim çözebilmiş ki yaşamaların baskılanan sızılarını? Baskılandığı için mi sızlıyordur, sızladığı için mi baskılıyoruz acısını duymayalım diye?...


Kutluyorum bu felsefi şiiri ve sizi. Hep güleceğiniz nice güzelliklere öğretmenim. Esenlikle...

Duygu seli, güzel şiirinizi ve o güzel, dost-şair yüreğinizi tebrik ediyorum sevgili Necdet hocam..

Kaleminiz, yüreğiniz daim olsun dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..

Uçup giden değerlerin ardından çaresizce elde etmek adına yapılan uğraşlar, insanı böyle şaşkınlığa boğuyor. Acabalar, nasıllar, sorguya çektiriyorlar kendi kendine insanı. Emeğine, yüreğine sağlık.