O, ışıktı eminim.
Ateşte kavrulurken katılıklarımın duman duman göğe yükseldiğini farkettiğimde ruhumu renge doyuran bir ışık..
Kayıtsızlık,saflık..
Etrafa,dünyaya,ellerime,beynime,ateşe ve ışığa karşı duyulan çocukça bir hayret.
Cümleler ilk defa cümle, ağaçlar ilk defa ağaçmış gibi.
İlk defa Emel'mişim gibi...
Kayıt Tarihi : 3.3.2013 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!