Haymatlos Şiiri - Adalet Serenal Karasu

O ender gecelerin birinde sevişiyoruz
Ama nasıl güzel, nasıl içten...
Biz değil de sanki, sevişen ruhlarımız.
Yüreğim nar taneleri gibi dökülüyor
Gelincik tarlasına.
Hani, bütün İstanbul aşık olmak istese,
Hani, toplasa yerden tanelerimi,
Nasiplenebilecek,
O denli güzel seviyor.

Ellerinin arasına almış yüzümü,
Yüzümü yerinden çıkarıp onda bırakasım geliyor...
Nefesi değiyor
Burnumun ucuna,
Ganj Nehrini hissediyorum
Çıplak ayaklarımda,
Öyle tılsımlı,
Öyle kutsal işte.

Dayanamıyorum,
Kulağına eğilip,
Ömrümde ilk kez birine ‘vatanım’ ol diyorum.
Sanki bunu diyen ben değilmişim gibi
O gidiyor el oluyor.