Hüzün nemi düşüyor kirpiklerinden, sanki hasretin çığlığı
Aşkının cenderesi de sıkıyor umuda ramak kala sevgimi
Duyguların yogun terapi arefesi, yetmiyor sarıp koklamaya
İğdiş edilmiş alemin yoksulluğunda bir başıma kalakamışım.
Kayıt Tarihi : 4.3.2017 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!