Yoruldum artık,
Yoruldum
Bu acımasız, bu kalleşlik dolu dünyadan.
Yoruldum.
İnsanlık bir bir yok oluyor
Mücadeleler yavan kalıyor
Sahtekarlar sultan oluyor
Sevdaları yokluk vuruyor
Güzellik yok oluyor.
Yerini kalleşlik, kötülük alıyor.
İnsanlık yok oluyor
Mücadeleyi açlık kırıyor.
Yeni sevdalar yeşermiyor.
Çiçekler küsmüş, açmıyor
Kuşlar küsmüş ötmüyor.
İnsanlar birer birer yokluğa yeniliyor.
Bir lokma ekmek için satılıyorlar.
İnsanlığı, gururu
Açlık ve yoksulluk yok ediyor.
Haykırıyorum insanlığa
Haykırıyorum bu acımasızlara
Ama nafile.
Sesim duyulmuyor
Artık yoruldum
Kayıt Tarihi : 13.12.2006 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin BU DÜNYA BİZİM isimli kitabında yayınlanmıştır
Haykırıyorum bu acımasızlara
Ama nafile.
Sesim duyulmuyor
Artık yoruldum
Şairler toplumun haykıran yüreği sesi olmuştur hep, olmaya da devam edecektir.Güzel şiiriniz için tebrikler, başarılı çalışmalarınızın devamı dileğiyle saygılar...
TÜM YORUMLAR (1)