Haykırış Şiiri - Turan Civelek

Yandığında gönül aşkın ebedi suyuna
Atsınlar canımı sönesim gelir
Ne kor olmaktır korku, ne de yok olmak içinde
Benim sevdama yar, senin kalbin dar gelir.

Gökyüzüne bakanda şu gözlerden akan yaş,
Akmasa ve solsa gönüldeki kor ataş
İşte o zaman haykırırım lafzını semaya ben
Cihan dursa önümde, giderim,
Bilirim ki bu son dem!

Arkamı dönsem de, sen bir perisin, bir melek
Ve nurdansın ve aydan, hayalimdeki en son renk,
Ve bilki,
Bir cesaretle dönmek istesem de geri,
Nice zincirlerle bağlı şu garibin kaderi.

Kırmak için gücüm yok, bu son şafağında günün,
Yorgunluğu çökmüş üstüme, tüm ağırlığınca dünün.
Ve doğmamak üzere batarken son kez güneş
Bir feryat daha yükselecek arşa...
Maheşere...
Sevdama eş.