Karanlık demir atmış yüreğimin kuytusuna
Hep salladım oltayı bir ışık bulurcasına
Sebeptir şu yalnızlık,
Karanlık gölge sanki peşimde hep yıllarca.
Yüreğimde kök salmış yosunları bedenimde
Ben ışık diyorum, çekiyor en derinlere
Çırpınışlar, gözyaşları
Bir yok oluştayım ne yapsam nafile.
Bana kaderci demeyin, tükendi artık bu beden
Görmedim ömrüm boyu gözyaşlarıyla gülen.
Sevimli olmak güzel yalancıda oldum ben
Bana sakın kızmayın, kızacak var mı neden?
Kayıt Tarihi : 20.9.2005 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (2)