Bir rüya olsun isterdim ama bitmesin
Dillendirdim onlarca kulağa
Haykırdım her gece yıldızlara
İnanmadı kimse , duymadı beni kimse
Gözlerimdeydi yüzün, avuçlarımda kalbin
Nadide bir taş tutuyordum
Öylesine dikkatli , öylesine heyecanlı
Yıldızlara uzandık tüm benliğimizle
Arındık bu kirli alemin yüzünden
Bir ütopya yarattık tüm benliğimizle
Gül diktik düştüğümüz her metrekareye
Bir dil yarattık kuşların dilinden
Ağaçlara sarıldık boyandık yemyeşile
Ellerimizle suladık aşk fidanlarını
Mutluluğu derdik ruhumuzla
Biz olmuştuk kimsenin olmadığı yerde
Gecemiz gündüzümüz yoktu
Sen gülünce açardı güneş
Sen hüzünlenince batar, boğardı bizi karanlığına
Irmaklar gözlerinden beslenirdi
Aç kalsınlar diye dua ederdim
Okyanuslar vardı gözümün gördüğü;
İki çift, iki koca Okyanus
Dokunurdum onlara
Baştan başa boyanırdım yeşile
Ve rüya bitti.
Hayırkırdım , haykırdım, haykırdım
inanmadı kimse ,kimse duymadı beni
Düştüm bu kirli dünyanın yüzüne tekrardan
Her gün her saat her dakika
Uyuyorum aşkına
Belki bir kez daha girerim diye;
Rüya sandığım
asli ruhumun ait olduğu yere
Ütopyamıza
Aşk diyarımıza...
Kayıt Tarihi : 11.10.2020 03:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşamak bu kadar elde iken , yaşayamamak ....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!