Gülüşün mucizeme gebe Şiiri - Taha Yavuz ...

Vakit doldu fakat hala gelmedi oysa saatini hiç geçirmezdi 12 dedi mi geçerdi karşıma, biraz tebessüm ederdi Tebessümü bana hayat verirdi, saatlerce susup tebessüm etse yeğdir...
Seninle konuşunca anlıyorum yaşadığımı, sana anlatınca sonu geliyor hüzünlerin, mutluluklarım çoğalıyor. Tebessümün, baharın rahiyasında açan çiçekler gibi umut veriyor bana.
İçim sıkılıyor...
İçlerine karışmak zorunda olduğum şu kalabalıklar, gözleri ateş saçan insanlar...
Vicdanlarına kilit vurmuş yürüyen, konuşan ve sürekli tüketen iskelet toplulukları.
...
Çayın soğudu,
yüreğimi soğutma ama, sensizlik denilen o kuyuya atma beni. Günler sonra ayağa kaldırdığın şu ceset bir yaşamak buldu dudaklarında, elimden alma seni yaşama hakkımı.
Mahrum etme sözlerinden ki sözlerin ucu bucağı olmayan bir tarla gibi mutluluk tohumları serpiştirilmiş, aşkla sulanmış, güllerini derme hazzını benden alma.
Aylardır varsın şimdi yok dedirtme kendine. Acı, dilime bunu söyletme.
Haksızlık ediyorum belki de birgün gelmedin diye nede tatava ettim değil mi?
...
Alıştım artık uykusuzluğa, korkulu bir sesle uyanmaya...
Baş ağrılarım da diniyor geçtiğinden değil alışmışlığımdan, en kötüsü bu belkide alışmak, alışılması güç şeylere.
Ama sakın sanma alışırım senin olmayışına, insan yaşamayı unuturmu hiç? Ben alışırsam sensizliğe unuturum yaşamak nedir. Nefes alırım,uyurum, yemek de yerim ama hissetmem ağlamam da gülmem de (sensin).
Ozaman bugünü yaşanmamış sayalım ömrüme sensiz bir gün de anı bırakmak istemiyorum. Senin olmadığın bir günü ömrüme koymak istemiyorum ama gelmediğin gün bir ömüre bedel oluyor ki düşünmeden edemiyorum.
Mucizelere, inanmıyordum senden önce hatta şansım olduğuna dair hiçbir olay yaşamadım seni görene dek.
Acılarıma bir sonsuzluk gibi bakarken sen geldin(güldün) son bulduğunu gördüm.
Sessin umutlara sürükledi umutsuzluk dünyamı. Sen geldin benim eziyetim dokundu sana... Sen geldin ben kendime geldim. Ben yıllar önce doğmuşum ama senin gelişinle başladım yaşamaya
Fikrim değişmedi gene inanmayacağım mucizelere.
"Sen " gibi bir mucize gördüm hayatıma dokunan diğer mucizeler hep yalan...
Neyse ben susayım sende ;
Gülümse çünkü gülüşün mucizeme gebe...