Sevinci kapıştılar hiç bir sese aldırmayarak.
Avuçlarımın içinde yeşermiş ,
zeytin ağacından .
Barışa hükmeylediler
benim bu hüznümü . Onlar
Haykırarak gülüştüler .
Kirpiklerim de buz tutmuş resmine dahi bakmadan ,
anlamadılar onlar .
Yarıya inmiş bayrağımın hüznünün sen de
olduğunu ,
dudaklarımla adını marş yaparken onlar ,
haykıra haykıra gülüştüler.
Benim bu hüznüme ,
hiçbir sese aldırmayarak
haykırarak gülüştüler.
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 19.12.2022 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güldüler

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!