Kimi selamet görür, kimi musibet,
Sakal düşer önüne, her şey görünür;
Sonunda karşındadır saklı âkibet.
Çikolata tadında ne zehirler var,
Ârife tarif gerek, yoksa sürünür;
Kargaya kılavuzluk yeter bu kadar.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




'Yazık' tan öte demek gelir içimden,
Bilirim, fiiller de an an bölünür;
Utanırım aksakal, hem ak saçımdan......./Keske herkes,icinde bulundugumuz icler acisi durumumuzun,önce kendi vicaninda muhakemesini yapipta,zulme,haksizliga,millet olarak ucuruma dogru gidisimize tepkisini koysa ortaya.belki o zaman is isten gecmeden belki bir care bulunur.Duyarli yüreginiz dert görmesin,siiri ve sizi kutlarim Enver bey,selamlar,saygilar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta