Haykır Gitsin, Unut Gitsin !

İçin yandığında fırtınalar kopar zihninde,
Öfkeni dalga dalga uçur gitsin gökyüzünde
Güneş utancından saklansın karlı tepelerde,
O an çöksün yer yüzüne, sis kümeleri
Gel gitler yayık gibi çalkalasın denizleri,
Mavi sular yükselip boğsun teneke gemileri.

Yıldızlar parlamasın öfken dinene kadar,
Gökyüzü engin olsa da dünyada hayat  dar.
Yer yüzü karanlıklara gömülsün uzun süre,
Ne seni ne de kimseyi anladı bu yerküre.
Sarıl yalnızlığına içinde ateşler yandıkça,
Çöllerde dilsiz bedevi ol içinde acı kaldıkça.

Aldırma kimseye, aldırdıkça dönersin sefile;
Kendini bil, kendini önemse gerisi hikaye;
Kendin için daima gülümse gerisi nafile.
İçinden geçenleri anlat ağaçlara, kuşlara,
Ağlamak istersen git bir nehir başında ağla,
Sular gözyaşlarını alıp götürsün uzaklara...

27.12.2019
Selami UTKAN