Hayır Olsun! Şiiri - Taş İskele

Gönül harabesinde,
Han dolusu yalnızlık,
Süpürüyor sevginin gölgesini,
Oturuyor im'i düşmüş
Yüreğinin is'ine...
Sansürlüyor düşlediklerini,
İs'li im'den gayrısını..

İsimsiz düşlediklerini soyunuyor,
Süpürdüğü sevginin gölgesinde.
Saçak altı,
Yorgun göz kapaklarına kıvrılıyor.
Uyuyor...

Sansüre vurulmaz,
Özgür düşünde,
Uyanıkken,
Düşlediklerini unutuyor...

Zindanında zincire vurulmuş,
Han dolusu,
Kulağına okunan ezan sonrası,
Sevabını alan,
Günahına giren,
İsimleri bir bir sayıklıyor...

Hayır olsun!...