Hayır mıdır Şer midir (kıssa)

HAYIR MIDIR ŞER MİDİR (kıssa)

Ulu Padişah varmış gayet zengin mi zengin,
Mutlu mesut yaşarmış oldukça gönlü engin!

Bir gece rüyasında önden arkaya doğru,
Tüm dişleri dökülür duymasa da bir ağrı!

O anın telaşıyla canım yandı diyemez,
Ağzının o haliyle yemek bile yiyemez!

Padişah uyanınca belli ki kızmış biraz,
Yorum yapamayınca ona üzülmüş biraz!

Çabuk haber salınsın tabirciler gelsinler,
Rüyamı yorumlayıp cevapları versinler!

Saray tabircileri huzura dizildiler,
Padişahın haline biraz da üzüldüler!

Padişah rüyasını yavaş yavaş anlattı,
İşin muhtevasını tamamına kavrattı!

Tabirci başına der: “Hele bir söyle bana,
Hayır mıdır şer midir? Deki kalbim inana!”

Tabirci başı: “Şerdir Padişahım” der, ekler;
“Çok yaşayacaksınız, zor gönler sizi bekler!

Bütün yakınlarınız birer birer ölürken,
Yalnız kalacaksınız ardı sıra yürürken!”

Padişahın gönlünde soğuk rüzgâr estirir,
Yoruma hiddetlenip sözü hemen kestirir!

Padişah birden kükrer: “Atın şunu zindana,
Felâket tellâlına ders olsun bizden yana!”

Muhafızlar anında tabirciyi tutarlar,
Yaka paça sürüyüp zindanına tıkarlar!

Padişah bu kez diğer tabirciye dönerek:
“Şimdi söyle bakalım cevapla düşünerek!

Zatımızın ahiri; serap mıdır, ser midir?
Rüyamızın tabiri; hayır mıdır, şer midir?”

Tabirci sükûnetle bir müddet düşününce,
Düşteki muammaya çözüm bulur kendince!

Kafasında canlanır oturur bütün taşlar,
Biraz heyecanlanır ve konuşmaya başlar:

“Hayırdır Padişahım, hayırdır! Müjde size,
Herkesten çok yaşamak düşüyor hissenize!

Daha nice seneler huzur ve saadetle,
Ülke yöneteceksin uzunca bir müddetle!”

Bu habere sevinen Padişah rahat eder,
Tabirciye müjdeyi çil çil altınla öder!

Baştan beri bunları izleyenler şaşırır,
Biri zindan olanı biri altın taşırır!

Bir cezayla bir ödül bunu nasıl yorarlar?
Tüm bunları merakla tabirciye sorarlar:

“Aslında ikinizde farklı söylemediniz,
Sonuçta anlamca da aynı şeyi dediniz!”

Tabirci tebessümle merakları giderir,
Tane tane anlatıp ibretlik cevap verir:

“Elbette aynı şeyi söyledik ikimizde,
Fakat asıl nüansı gizledik zikrimizde!

Öyle zaman olur ki, sözün sonu vahimdir!
Ne söylediğin değil, nasıl dediğin vehimdir!

Kimi tahttan indirir, kimi kalbe lehimdir!
Kimi gönlü dindirir, kimi daha mühimdir!”

Pir-î Fâni der işte, olunca üslûp farkı;
Mânâsında nükseder müspetle menfi arkı!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
17.09.2022 – KİLİS