İnsan sanıp, yakın durma kötüye,
Bir bakarsın, çamur atar üstüne.
Bir şey sanmaz koymaz insan yerine,
Üzer seni, hayır gelmez kötüden.
Usul bilmez, erkan bilmez insana,
Hiç yaklaşma, pislik sıçrar bak sana,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla