Bir gün sen yanıma gelsen, hani derler ya, gökyüzüm seninle bir olsun diye... İşte sende öyle bir gülüş, öyle bir bakış var ki, o bakış her şeyi anlatıyor bana. Sen benim gökyüzüm ol. Hayatım seninle birlikte yaşlansın; gitmiş olsan bile, sen daima kalbimdedesin, hayallerimdesin.
Ancak gidişin… Gidişin beni derinden yaralıyor. Benim kurduğum yuvada bir başkasıyla yaşamak, benim düşlediğim hayalleri bir başkasına göstermek nasıl mümkün olabilir? Git o halde. Ama bir gün tekrar geldiğinde, o birlikte kurduğumuzu hayal ettiğim yuvada başkasıyla karşılaştığında, belki anlayacaksın neye mal olduğunu.
Git işte. Ancak şunu unutma: Yanıma döndüğünde, bir zamanlar seninle mutluluğu paylaşabilen bir gülüş vardı yüzümde. Bana "Her şeye varım seninle" diyen o gözlerin şimdi her sabah başkasıyla uyanıyor. Gökyüzüm karanlık artık. Senin bana yaşattığın hayal kırıklığı, içimde derin bir boşluk bıraktı; ruhumun en sessiz köşelerinden yankılanan bir acı olarak kaldı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta