Dolgun bir meyve, cılız ağaçta hiç umulmadık;
Ne ağacını, ne de meyvesini hiç unutmadık.
Portesi değil varlığın, bil ki, önemli olan;
Eremezsin sırrına, etrafında dur, fır dolan.
Girmeden içine hayatın, tablosunu çizdik;
Doğduğu yerde güneşin, kara gölgeler bizdik!
Ne yaptık? Bir elde ay, diğerinde güneş varken?
Misal-i hovarda, zamanı pervasızca harcarken!
İş bu diyarda, ceket omuzda gezdik avare;
Ne ışık, ne yüz verdi yattığımız istihare.
Körpe fidan kiraz, yeni aşlanan dut, dut verdi;
Gülmeyin boşuna kıs kıs, insanlar, haydut verdi!
23.07.06
Avni ÖztürkKayıt Tarihi : 15.5.2007 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!