Pat patlar, küt kütlerle ilerleyen tren,
Islık çalan raylarda kayar gider;
Taşa tutar yalnızlığımın
Uçlarını sivriltir gibi!
Ruhumun derinliklerinde yankılanan:
Bekle beni!
Yine döneceğim!
Unutma...
Ne olur unutma beni, diyen;
Gizli gizli haykıran bir ses,
Yeri göğü inletir gibi…
Dağlar, ovalar...
Küme küme ağaçlar...
Birbirine kavuşur, sevişir gibi…
Kemer bağlar bellerine dağların,
Terazisine bakar gibi ovaların,
Uzayıp giden demir yolu.
Uzun bir yolculuktan sonra
Nihayet geldik bir istasyona.
Gişede bilet kesen bir uzun hava;
Hasret türküsü dinletir gibi!
1999
Avni ÖztürkKayıt Tarihi : 31.3.2007 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)