Haydi, Yaz Be Kalemim
Eşim kavuştu sana ben uzaktayım ka’bem
Çalamadım kapını seyreyler iken âlem
Rüyamda da görmedim bu verir bana elem
Yalvarırım Rabbime işte elimde kalem
Yaz be kalemim haydi benimde kaderime
Kabul etsin Beytullah bakmadan hiç kirime
Katlanmış günahımla şu kızaran derime
Fırsat versin bunca yıl depreşen kederime
İçsin şu zalim nefsim zemzemden kana kana
Müzdelife, Mina’da şeytan gelsin yan yana
Arafat’a çıkarken görsün Âdem Havvana
Uyar belki orada gözyaşlarımla bana
Hicret etsin oradan Ravza’daki canıma
Muhabbeti işlesin damarımda kanıma
Yüzüm sürsem toprağa pek yakışır şanıma
Haydi, yaz be kalemim geldim son zamanıma
Gidemezsem Rasule son nefesi vermeden
Ka’bedeki hacere bir an bile ermeden
Büyüklenen şu nefsi alıp yere sermeden
İstemem bu hayatı o kokuyu dermeden
Ahmet Arslan gözünden akan yaşları sakla
Topla şimdi onları yıka yüzünü akla
Dostların duasıyla birde nefsini pakla
Nasib eyler Rabbimiz gitmeden tepe takla
Ahmet Arslan (hadimi)
Ahmet Arslan HadimiKayıt Tarihi : 26.4.2010 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Topla şimdi onları yıka yüzünü akla
Dostların duasıyla birde nefsini pakla
Nasib eyler Rabbimiz gitmeden tepe takla
İnşallah diyorum ...Ahmet hocam çok güzel emek verilmiş bir çalışma tebriklerimle.
TÜM YORUMLAR (6)