Haydi Rastgele Şiiri - Mehmet Tozlu

Çakallara güneşin kızıllığı vururken,
Yassıçal tepesinde, son aydınlıklar,
Gün henüz batmak üzere, keyfe keder,
Gölgeler uzar, uzar da gider,
Yeşilırmak bulanık suya bürünür,
Künç köprüde bir slüet görünür,
Elinde kovası, sırt çantası, ve birde oltası,
Demir korkulukların ardında durur,
İç geçirir, hayıflanır, orda oturur.
Geçen kaçmıştı burda, yok yok şurda,
Hem de ne yayındı ha! ...
Hazırladı balıkçı, dedi Bismillah,
Haydi rastgele ya Allah.
Oltayı savurdu fırlattı attı,
Kurşun ağırlığıyla ırmağa battı,
Üstünde oluştu sudan haleler,
Vardır balıkçıda ne bahaneler.
Burada sazanda olurdu, bazen de levrek,
Hele de iri ise, çek babam çek,
Bulanık sularda da olurdu, çamur balığı,
O da balıkların en saf, en alığı,
Hemen oltaya takılır, takılır durur,
Yutarsa zokayı, dibe vurdurur,
Balıkçıda başlar, sevinçli telaş,
Çektirir oltayı hep yavaş, yavaş,
Balığın ömrü ah, hep ziyandadır,
Balıkçının sevdası ise, hep bu andadır,
Severiz balığı, balıkçıyı, size rastgele,
Kurtulsun Yeşilırmak haydi el ele..