Kalk gidelim kırık kalbim,
Bu eller yaban olmuş.
Dost diye bir el tutmazsa elim,
Burada bizi tutacak ne kalmış.
Pespayeler kral tacı takmış,
İntizar eder durur dokuzu dürüstler,
Kelamın kötüsü bala zehir katmış,
Meğer süt de verir olmuş öküzler.
Mizaçlar iğne iğne değiştirilmiş,
Sahte tebessüm eder dudaklar,
Mastar duvardan yanağa indirilmiş,
Harcını da ayna başında karacaklar.
Bize dost gerek, gönülden gönüle bağlı,
Feyz ile şenlenelim, muhabbet yolunda,
Şehirde yaban olmaktansa, adımız olsun dağlı,
Haydi kırık kalbim, huzur var yolun sonunda.
Ömer BAYCAN 07.02.2022
Kayıt Tarihi : 19.12.2023 12:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!