Haydi Gidelim Şiiri - Ercan Keskin

Hani ilkbahar ışıklarıyla göğe ağardık
Sahipsiz kırların çimenleri yanımızda
Kırılgan bir hüzün yansırdı gözlerimizden
Oysa böyle değildi güneş eskiden
Ya da bizler farklı boyutlardaydık
Haydi, can arkadaşım bu yerden gidelim

Kelimeler mısralardan düşüp dağıldıkça
Kızılca kıyamet kopardı içimizden
Divane bir döngüye sarardık sonsuz çileleri
Değirmi sabır taşları ekseninden
Dertler o denli katlanılmaz değildi
Tut elimi can dostum bu yerden gidelim

Mehtaba yürüdüğümüz patikalar
Parlayan sevdamızın firuze aydınlığıydı
Gecemizde dolaşan dolunaylar
En erişimsiz yıldızlardan bergüzardı
Ne kadar da kısa sürdü bu gökçek duygular
Yol göründü canevim bu yerden gidelim

İpince yağmur uyandırdığında
Gözleri mahmur en uzak kasabayı
Sonbahar habercisi bir yaprak
Usulca düşünce kuytu tenhalara
Yalnızlık hiç bu kadar tedirgin etmedi
Uyan yüreğim bu yerden gidelim