Haydi Dağlara Vuralım Kendimizi

(*Sevgili abim Mim Kemal Ertuğrul'un 'Yazdan kalma Bi'ş' şiirinden imgelemime düşen...)

Haydi dağlara vuralım kendimizi, yemyeşil ormanlara...
Sadece kuş cıvıltıları bulaşsın mısralarımıza.
Görmesin gözlerimiz
Dereler gibi akan kanın kızıllığını,
Duymasın kulaklarımız
Savaşlar ortasında kalmış bir bebeğin ağla(ma) yışını

Haydi dağlara vuralım kendimizi
Acıların yanımıza uğrayamayacağı diyarlara
Hiçbir çığlığın ulaşamayacağı kadar uzaklara.

Ah güzel abim
Boşuna aslında bütün çırpınışlarımız
Adım gibi biliyorum ki
Sen, bu dağ başında bile
Annesini arayan bir karacanın
Parlayan gözlerine bakıp ağlayacaksın.
Belki bozduğun için farkında olmadan
Bir karıncanın yuvasını
Geceler boyu uyumayacaksın…

Senin suçun değil
Gül yaprağının yankısında kırılan sırça yüreğin.
Öyle isterdim ki
İpinden kurtulmuş bir uçurtma kadar hür olabilmeni

Bekle güzel abim
Zulüm sözlüklerden çıkartıldığı gün
Gül yüzlü çocuklar
Kızıl çiçekler bırakacaklar mezarlarımıza…

2005