Haydi Şiiri - Serpil Koçar

Haydi bir şarkı söyleyelim şu yalan dünyaya,
Bütün ışıklarını yakalım karanlıkta kalanların.
Dağıtalım gecenin gölgesini, yok edelim
Gözlerimizdeki umutsuzlukları, haydi!

Haydi gülümseyelim her şeye inat, kahkaha atalım,
Uçan kuşlara, etraftaki insanlara… gülümseyelim.
Haydi bir çocuk gibi bağıralım sokaklarda,
Hiç kimseye aldırmadan, özgürce oyunlar oynayalım.

Haydi bir şarkı söyleyelim, içinde aşk olsun,
Biraz umut, biraz sevgi, her notasında hayat olsun.
Gülümseyelim acılara inat, gökyüzünün maviliğinde,
Koşalım kırlarda, masum bir çocuk gibi,
Rüzgâr saçlarımızı savururken, kalbimiz bir ritimle atarken.

Haydi sarıl bana, çılgın kahkahalarınla,
Tut ellerimden, o çocuksu, masum gülüşünle.
Papatyalardan taç yapar mısın saçlarıma?
Haydi sevgiyle süsleyelim bu günümüzü,
Gözlerimizde parlasın hayatın neşesi,
Ve kalplerimizde büyüsün umut.

Sahilde martılara ekmek atalım beraber,
Sonra bir güvercin uçuralım gökyüzüne.
Kanadına bağlayalım umutlarımızı, hayallerimizi,
Ve bırakalım özgürlüğüne, gökyüzünde süzülsün.

Akşam olunca ateş yakalım sahilde,
Gölgesinde oturalım, yıldızları sayalım sessizce.
Rüzgâr kulağımıza fısıldasın sırlarını,
Dalga sesleri eşlik etsin kahkahalarımıza,
Ve kalbimizde bir sıcaklık kalsın hep.

Haydi bir şarkı daha söyleyelim, bu kez geceye,
Karanlık yıldızlarla dans etsin umutlarımız.
Her nota, her kelime, sevgimizi taşısın
Ve dünya duysun bizden yayılan neşeyi,
Çünkü hayat kısa, ama kahkahalar sonsuz…